Kura Cochin jest pełna cech. Jest bardzo ładna pomimo swoich imponujących rozmiarów, szczególnie ładna z lawiną piór i mimo wielu selekcji genetycznych na przestrzeni wieków, nadal udało jej się zachować rustykalny charakter i dobre umiejętności układania. Mocna i krzaczasta kura, która składa jaja nawet zimą.
 Rodzina | Phasianidae |
|---|---|
 Nośny | 140/200 |
 Krzyczeć | gdakać, klaskać, chichotać lub kretela |
 Hałas | pożywka dla kury i dla koguta |
 Waga | Kogut: od 3,5 kg do 5,5 kg Kura: od 3,0 kg do 4,5 kg |
 Ciąć | Od 65 cm do 75 cm |
 Wymagane miejsce | 6 mln2 |
 Latający | nie |
 Długość życia | 8 do 11 lat |
Cechy fizyczne
Kura Cochin jest masywna i puszysta, pokryta piórami od dzioba po tarsi. Nogi i palce muszą być całkowicie pokryte piórami tak, że patrząc z boku nie widać kończyn. Sylwetka może być opisana jako zaokrąglony kształt serca, ponieważ pióra są nadęte na udach. Ogon w całości podszyty piórami. Jej obfite upierzenie sprawia, że wydaje się jeszcze cięższa niż jest, mimo że waży bardzo dobrą wagę jak na kurę.
Szablon jajka: 55/65g. Brązowa muszla.
- Upierzenie : czarna, biała, płowa, niebieskawa, kukułka, czarna kamyczkowa biała, złota kuropatwa z siateczką, srebrna z czarną obwódką, złota z czarną obwódką.
- Oczy : tęczówka pomarańczowo-czerwona.
- Dziób : krótki, łukowaty, koloru żółtego lub rogu, im ciemniejszy ptak, tym ogólnie ciemniejszy dziób.
- Kreta : pojedynczy, pięć zębów, czerwony.
- Klatka piersiowa : szeroka i dobrze rozwinięta.
- Świnka : czerwony.
- Tarsi : duży, żółty, prawie całkowicie owłosiony, 4 palce.
Zachowanie i charakter
Kury Cochin to łagodne olbrzymy. To są spokojne i przyjazne ptaki, nawet koguty są dość delikatne.
Te duże, ładne panie są bardzo łatwe w obsłudze (o ile możesz unieść ich wagę) i są idealnymi zwierzakami dla rodzin z dziećmi. Ich miłość naprawdę nie zna granic. Kury Cochin są nawet często wykorzystywane jako matki zastępcze do wylęgu i wykluj kolejne jaja kurze.
Jeśli chcesz wyluzowanej kury, która nie zapuszcza się zbyt daleko od kurnika, Cochin jest dla Ciebie. Nie są zbyt aktywne i mają tendencję do przybierania kilku kilogramów, jeśli są karmione zbyt dużą ilością smakołyków.
Żywność
Kura Cochin jest zadowolona z klasycznej diety dla kur niosek. Odpowiednia jest mieszanka zbóż, przy jednoczesnym ograniczeniu zbóż najgrubszych (pszenica, kukurydza itp.). To samo dotyczy smakołyków i resztek ze stołu, które należy ograniczyć, aby zapobiec nadmiernemu przybieraniu na wadze. Nie drapią zbytnio ziemi, ale jeśli wolno im swobodnie wędrować, większość czasu spędzają na ziemi. spędzaj czas w pobliżu karmników. Upewnij się więc, że kura Cochin nie tylko zajmuje się jedzeniem.
Reprodukcja
Jak większość dużych ras, Cochin jest płodny późno (około 7 do 8 miesięcy). Jej instynkt macierzyński jest bardzo rozwinięty. Chętnie wysiaduje jaja w okresie lęgowym (wiosna, lato). Jak wyjaśniono powyżej, mogą również służyć jako matki zastępcze dla samotnych piskląt. Jeśli chcesz zobaczyć, jak Twój Cochin edukuje maluchy, koniecznie dokonaj wstępu i przeanalizuj jego zachowanie wobec nich.
Zdrowie
Kury Cochin są podatne na otyłość. To są dość leniwe kury którzy nie szukają dużo jedzenia, wolą jeść to, co jest tuż przed nimi. Biorąc pod uwagę ich rozmiar i wagę, najlepiej mieć niższe grzędy, aby uniknąć kontuzji nóg.
Niektórzy zalecają racjonowanie Cochinów. Jeśli masz stado mieszane, może to być trudne do kontrolowania, dlatego zaleca się regularne ważenie kur lub sprawdzanie, czy są w ogóle aktywne.
Podobnie jak w przypadku wszystkich opierzonych kur, pasożyty zewnętrzne, takie jak wszy i roztocza, powinny być starannie i regularnie kontrolowane.
Oprócz tych obaw, kury Cochin wydają się być zdrowymi ptakami i mogą żyć do około 10 lat.
Miejsce życia
Ta skłonność do lenistwa i otyłości sprawia, że są one łatwym celem dla drapieżników, dlatego najlepiej jest trzymać Cochin na ogrodzonym terenie, bezpiecznym przed intruzami.
Tak czy inaczej, kury Cochin są zadowolone z małej ilości, nie ma z tym problemu ograniczyć ich podróż. Nie są miłośnikami dużych przestrzeni i chętnie spędzą czas w ogrodzenie z drutu, z małym skrawkiem trawy, aby codziennie kopać trochę w ziemi. Kury Cochin są zbyt ciężkie, by latać, więc nie muszą chodzić do sąsiadów ani trafiać w niezręczne miejsce. Ze względu na powolny wzrost, mocną budowę i odporną naturę, Cochins są odporne na zimno. Ich upierzenie sięga aż do palców stóp, więc błotnista pogoda nie jest idealna, ponieważ mogą tworzyć się grudki ziemi, które później trudno będzie rozbić.
Historia rasy
Koczin pojawił się na Zachodzie w latach 40. XIX w. Jego nazwa wywodzi się od terminu „Kochinchina”, jednak nie pochodzi z Wietnamu, a przynajmniej nie tylko. Przylgnęła jednak nazwa Cochin, co można wytłumaczyć faktem, że pierwsze „egzotyczne” kury przywiezione do Europy pochodziły z kolonii francuskich. W tym czasie w całej Azji znaleziono krzaczaste kury i duże rasy. W rzeczywistości ornitolodzy pierwotnie nazywali tę kurę Szanghaj, bo to przez ten port przebiegał handel między Europą a Chinami.
Anglicy sprowadzili tę rasę kury około 1845 roku przez Indie Brytyjskie. Mniej więcej w tym samym czasie zrobiła to samo Francja, przejeżdżając przez Makao (1846). Wiceadmirał Cécil, odpowiedzialny za ten import, przekazuje koguta i trzy kury do Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu.
Sprowadzane kury w niczym nie przypominały dzisiejszych Cochinów. Wyglądały bardziej jak kura z dżungli lub kogut malezyjski. Nawiasem mówiąc, wczesne Cochins były bardzo dobrymi kurami nioskami, ale nacisk położono na rozwój piór i puchu, co oznacza, że umiejętności nioski spadły z biegiem lat.
Obecnie kura Cochin jest zatem bardziej kurą ozdobną.