Czy twój pies płacze i wyje, gdy tylko zostawisz go samego w domu? Czy on ćwierka za drzwiami łazienki, kiedy tam jesteś? Twój pies wszędzie za Tobą chodzi lub nie może znieść widoku w innym pokoju. Niszczy nawet Twój biznes. Staje się nie do zniesienia.
Przywiązanie i oderwanie
Kiedy szczeniak jest oderwany od rodzeństwa, to dla niego prawdziwa dewastacja. To nawet prawdziwa trauma, często potęgowana przez błędne przekonanie, że zostawiasz szczeniaka samego od pierwszej nocy. Powiedziałbym nawet, że większość mistrzów nie wyobraża sobie, jak potrzebna jest ta nauka.
W rzeczywistości szczeniak nie nauczy się niczego poza samorezygnacją. Jak każda trauma, może ewoluować wraz z wiekiem. W ten sposób dwumiesięczny szczeniak zrezygnował z samotności przez kilka pierwszych dni w domu, można zacząć krzyczeć i siać spustoszenie kilka miesięcy później. I to jest w porządku, ponieważ tak naprawdę nie nauczył się być sam.
W grupie psów nauka samotności nie odbywa się z dnia na dzień, ale bardzo stopniowo. Gdybyśmy pozostawili wybór grupie, szczenięta nie zostałyby odsunięte na bok lub nie przez kilka miesięcy. Co wyjaśnia, dlaczego wiele psów ma złe doświadczenia z samotnością. Krótko mówiąc, nauka samotności jest dla psa trudna, ponieważ naturalnie nie byłby sam, a zwłaszcza nie z dnia na dzień.
Wpływ na psa
Rzeczywiście, samotność u psa jest odczuwana jako stres, jeśli nie nauczymy go, że właśnie to może być przyjemne. Stres będzie się przekładał na różne sposoby, w zależności od psa, jego historii i środowiska. Ale wciąż istnieją pewne wskazówki, które mówią dosadnie, że twojego psa nie można zostawić samego. Ponadto Twój pies może:
-
stres do tego stopnia, że będziesz krzyczeć lub szczekać, kiedy wychodzisz, a czasem nawet podczas nieobecności. Sąsiedzi szybko narzekają.
-
niszcz swoje przedmioty, takie jak buty, pilot do telewizora lub sofę;
-
może wypróżniać się w domu i czasami mieć biegunkę, mimo że zwykle jest czysty.
-
może starać się uspokoić, jedząc to, co jest w jego zasięgu, ryzykując zatrucie się lub niedrożność jelit. Oba mogą być śmiertelne dla psa.
-
samookaleczenia poprzez lizanie ran. Pies liże się bez wyraźnego powodu, często na poziomie łap, zadu czy ogona.
Jak u ludzi chroniczny stres jest niebezpieczny dla zdrowia. Dlatego należy jak najszybciej wziąć to pod uwagę. Im bardziej odkładasz naukę samotności, tym trudniej będzie psu i Tobie.
Kiedy uczyć go samotności?
Ideałem byłoby nauczyć się samotności tak szybko, jak to możliwe. Ale wiele razy, kiedy szczeniak wraca do domu, nigdy wcześniej nie był sam. Nie zapominajmy, że do tej pory zawsze otaczało go rodzeństwo i matka. Dlatego musi być w stanie uspokoić się w swoim nowym środowisku i czuć się tam komfortowo przed jakąkolwiek nauką. Może to potrwać kilka dni. Uczenie się przyjdzie, gdy szczeniak poczuje się z tobą bardziej komfortowo.
Niektóre szczenięta są bardzo szczęśliwe od pierwszego dnia. Nie powinieneś rozpraszać się tą postawą. Twój szczeniak może doświadczać stresu i go nie okazywać. Więc musisz być cierpliwy.
Czego absolutnie nie wolno robić
Kiedy pies nie może być sam, a on… uszkadza (zniszczenie obiektu, brud, szczekanie, wycie), właściciel często bardzo się denerwuje, gdy wraca do domu i dowiaduje się, co zrobił pies. Niezrozumiany, pies jest wtedy ukarany. To jest dobre czego absolutnie nie robić. Rzeczywiście, twój pies nie wie, dlaczego jest karany. Jego „winny” wygląd jest tylko znakiem, aby cię uspokoić, ponieważ powiązał twoje przybycie z karą. Mógł nawet nawiązać połączenie między: na podłodze/brudzie a mistrzem, który jest zły.
Twój pies nie widzi kary w taki sam sposób jak ty. Będzie zatem stresować nie tylko przed wyjazdem, ale także przed powrotem. Co skończy się wepchnięciem go do złe zarządzanie samotnością. W związku z tym istnieje ryzyko wyrządzenia większych szkód.
Jak nauczyć go samotności?
Oto kilka kroków, które pomogą Twojemu psu pozostać sam. Te kroki można wykonać, gdy jest szczeniakiem, ale także gdy pies jest dorosły:
-
Masz prawo do zabierz go ze sobą do pokoju przez kilka pierwszych nocy. Po prostu, jeśli nie chcesz, aby tam został, będziesz musiał stopniowo przesuwać swój kosz z powrotem w stronę wyjścia. Możesz włóż miękką zabawkę i termofor do koszyka (żeby czuł się przy nim jak gorące ciało).
-
Pozytywizuj jego koszyk, kładąc smakołyki i zabawki kiedy poruszasz się po domu. Celem jest, aby sam zadbał o siebie.
-
Kiedy idziesz odebrać pocztę lub wynieść śmieci, daj jej coś do roboty, gdy wychodzisz.
-
Kiedy wyjedziesz na dłużej, stwórz dla niej skrzynkę na śmieci. W tekturowym pudełku lub torbie na zakupy włóż trochę krokietów lub cukierków, gazetę, zabawki, które będzie miał tylko podczas Twojej nieobecności. Celem jest, aby Twój pies szukał i dobrze się bawił w tym pudełku. Jeśli jest zajęty, nie będzie się stresował. To pudełko z bzdurami musi zostać odebrane, gdy wrócisz do domu! Zasada jest taka, że pies ma wszystko pod nieobecność swojego pana, żeby go to interesowało.
-
Możesz ograniczyć przestrzeń psa. Ograniczenie przestrzeni oznacza, że nie będzie miał dostępu do każdego pomieszczenia, dzięki czemu nie będzie wszędzie szukał Twojego zapachu i nie niszczył Twoich rzeczy.
-
Wreszcie, niezbędne, musisz wydać swojego psa przed wyjazdem i upewnić się, że ma wszystko, czego potrzebuje. Pies, który jest codziennie stymulowany, będzie mniej zestresowany i łatwiej będzie go trenować.
W zależności od psa ta nauka zajmie mniej lub więcej czasu. Dlatego musimy być cierpliwi. Możesz pomóc swojemu psu, dając mu kwiaty Bacha lub wynajmując opiekunkę, która przyjedzie i zabierze go podczas Twojej nieobecności.