Lepki pies może być zarówno źródłem problemów dla samego siebie, jak i sugerować dyskomfort u psa. Dlatego rozwiązanie tego jest ważne na dwa sposoby.
Mieć pies, który wszędzie za nami podąża, to jest mile widziane; to dowodzi, że jest do nas przywiązany i że nas „kocha”… Tak, ale oto jest, czasami cechy jednostki mogą szybko stać się jego najgorszymi domyślne. Pies, który podąża za swoim panem, jest dobry, ale pies, który cały czas podąża za swoim panem, jest już lepszy skomplikowane w zarządzaniu i to jest często objaw z problem gorzej.
Dlaczego mój pies jest lepki?
Kiedy szczeniak pokazuje się lepki, to jest raczej dobry znak ponieważ dowodzi, żeZałącznik do jego rodziny idzie dobrze i widzi w swoim panu istotę odniesienie, na które może liczyć (lub jako jego dostawca krokiety podsumowując…).
Z drugiej strony, gdy pies dorosły jest czepliwy, że coś ukrywa i że nie jest w bardzo pogodnym stanie umysłu. Zobaczmy różne powody, które mogą wyjaśnić to zachowanie:
Brak oderwania
Że szczeniak przywiązuje się do swojego nowego Grupa społeczna, jest to całkowicie normalne, a nawet niezbędne. Ale szybko trzeba też wiedzieć, jak skonfigurować pewną oderwanie w celu uniknięcia konieczności zarządzania zaburzenia behawioralne jak ten wspomniany tutaj.
Dlatego bardzo ważne jest przywiązanie uczuciowe, ale też nieprzywiązanie. Więc nie mówię ci, żebyś ciągle ignorował swojego psa i udawało, że go nie ma, ale w każdym razie, aby dać mu możliwość rozwoju autonomia spokojnie i bez ciągłej potrzeby Twojej obecności.
Lęk separacyjny
Gdybyśmy uszeregowali zaburzenia zachowania według ważności i niebezpieczeństwa, powiedziałbym, żelęk separacyjny należy do pierwszej trójki, zarówno dla mistrza, jak i dla psa. To zaburzenie jest związane z poprzednim punktem; wynika to z braku dystansu między panem a jego psem i powoduje wiele problemów. To idzie z zniszczenie, z łzy i wokalizacje do bałagan, poprzez młodzieńcze postawy (żądanie ciągłej uwagi, wezwanie do zabawy itp.) i działania zastępcze (nadmierne lizanie).
Strach przed porzuceniem
Często dotyczy to psów rasy schronienie kto był opuszczony raz lub więcej razy i dlatego nie może znieść samotności. Wykorzystują więc każdą okazję do bycia otoczonym i blisko członka grupy społecznej.
I nawet nie mówiąc o psach ze schroniska, niektórzy bardzo boją się samotności, ponieważ po prostu tego nie robią nie był używany pozytywnie i stopniowo doświadczać nieobecności swojego mistrza.
Nuda
Pies może być również czepliwy z powodu brak kosztów. TEN'nuda Następnie zmusza go do wyrażania swojego dyskomfortu na różne sposoby, a bycie przywiązanym może być jednym z nich. Często, gdy pies się nudzi, towarzyszą temu inne problemy, takie jak: uciekaćzniszczenie, nadmierne szczekanieitp.
Słabe kondycjonowanie
Wreszcie całkiem możliwe, że nieświadomie masz wzmocnione zachowanie twojego psa. Rzeczywiście, kiedy pies wszędzie za nami podąża, na początku uważamy to za urocze, więc mimowolnie wzmacniamy go przez niech tak będzie, nawet w głaskanie, w nim mówienie i użyczam mu Ostrzeżenie ogólnie.
Wszystkie te uwagi lub „przywileje” potwierdzają i wzmacniają zachowanie psa. Więc czy ci się to podoba, czy nie, wprowadziłeś uwarunkowanie, które z pewnością stanie się problematyczne na dłuższą metę.
Mój pies to pot-de-colle: co robić?
Jeśli więc takie zachowanie zaczyna Ci się nie podobać lub chcesz przewidzieć i zrobić wszystko, aby tak się nie stało, oto moje najcenniejsze wskazówki:
Nauka „do kosza”
Ta nauka jest niezbędna i stanowi dla mnie jedną z podstawowych podstaw edukacyjnych. Naucz swojego psa, aby idź do koszyka to sposób pracy wróć do spokoju, z jednej strony, ale także i przede wszystkim dystans.
Ale żeby to zrobić, ważne jest, aby koszyk był przede wszystkim wygodna, aby był umieszczony w narożnik salonu a nie w osobnym pomieszczeniu, i że reprezentuje miejsce dla twojego psa zabezpieczone, jak kokon, w którym wie, że nie będzie mu przeszkadzać.
Przede wszystkim kosz nie może w żaden sposób nie być strefą kary aby pies nigdy nie traktował wskazania „do kosza” jako sankcji. Przejdź do koszyka musi być przyjemność, a oto jak to zrobić:
- Krok 1 : Posiadać słodycze które twój pies kocha, lub jakaś inna forma nagroda jeśli twój pies nie jest chciwy: jego zabawka preferowane na przykład.
- Drugi krok : Towarzysz swojemu psu do jego koszyka przez poklepywanie na nim i mówiąc „do koszyka”. Być bardzo entuzjastyczny aby twój pies przyjął taką samą postawę jak ty.
- Krok 3 : Jak tylko będzie miał wszystkie cztery nogi na swoim koszyku, daj mu smakołyk i nagrodź go serdecznie głosem i pieszczotami (jeśli lubi).
- Krok 4 : Wzmocnij dobrze te pierwsze kroki i kiedy je nauczysz, zwiększyć trudność prosząc psa, aby wszedł do koszyka bez konieczności towarzyszenia mu: poproś go, aby podszedł do koszyka, gdy jest od niego metr, potem dwa, potem trzy itd.
- Krok 5 : Jak tylko nauczysz się poprzedniego kroku, możesz również poprosić psa, aby poszedł do swojego koszyka kiedy jesteś w innym pokoju.
- Krok 6 : Oprócz zwiększenia trudności w odległość kładzenia między tobą a koszykiem, możesz następnie dodać trudność czasu : Twój pies musi najpierw pozostać w swoim koszyku przez kilka sekund, a następnie kilka minut. Kluczem jest wyjaśnienie Twojemu psu, że Ty decydujesz, kiedy idzie do swojego koszyka, a kiedy go opuszcza (oczywiście w ramach procesu uczenia się).
Oczywiście, zgadłeś, nauka musi być progresywny i zawsze pozytywny. Jeśli napotkasz trudności, wróć do poprzedniego kroku i wzmocnij go, mnożąc próby i zawsze nagradzając dobre zachowanie. Jeśli twój pies nie słucha, nie łaj go, zamiast tego spróbuj zrozumieć, dlaczego nie jest posłuszny: Może otoczenie jest zbyt stymulujące? Jeszcze dziś nie poszedł na spacer? Twoja postawa nie jest spójna? Jesteś w pośpiechu? itp.
Pozytywne i postępujące przyzwyczajenie do samotności
Oczywiście, aby pies nie był zbyt czepliwy, należy go nauczyć, aby został sam, a to Od najmłodszych lat. Powinien zrozumieć, że nawet jeśli jesteś w domu, może zostać sam, nie powodując stresu i niebezpieczeństwa.
Aby to zrobić, nauka samotności musi być stopniowa, nie zostawiaj szczeniaka samego przez cały dzień od samego początku… Trochę szukania kłopotów, bo na pewno Twój szczeniak będzie robił głupie rzeczy i będzie żyj bardzo źle to pierwsze doświadczenie samotności.
Tak więc, aby pozytywnie i stopniowo przyzwyczaić psa (lub szczeniaka) do samotności, oto kilka wskazówek:
- Zakazać pokoju w domu : więc nawet gdy jesteś obecny, Twój pies nie jest w stanie wszędzie za Tobą podążać
- Nie przywiązuj wartości do odlotów i przylotów : najlepiej zignorować psa wychodzącego i poczekać, aż się uspokoi, aby przywitać się po powrocie
- Zrób postępujące nieobecności, kilka minut na początek
- Udawaj, że po prostu dostaniesz swoją pocztę Kiedy wyjdziesz
- Zostaw zabawki obłożenie podczas nieobecności
- Regularnie powtarzaj nieobecności stopniowo zwiększając czas trwania
- Wyprowadź psa dobrze przed i po każdym okresie samotności
- Zmniejsz przestrzeń podczas nieobecności
Zarządzanie kontaktami
Wreszcie bardzo ważnym punktem, aby zapobiec czepianiu się psa, jest: zarządzanie kontaktami. Jak wspomnieliśmy wcześniej, bardzo często zdarza się, że ostatecznie to właściciele nieświadomie wzmacniają złe zachowanie swojego psa.
W rezultacie pies nie rozumie, dlaczego nie powinien wszędzie podążać za swoim panem, ponieważ ten przez swoją postawę daje mu do zrozumienia, że to jest dobre zachowanie.
W związku z tym, aby zarządzać kontaktami, musisz:
- Zawsze miej inicjatywę początek i koniec interakcji z psem
- Nie akceptuj próśb o uwagę swojego psa, ignorując go, gdy o coś błaga
- Poczekaj, aż ruszy dalej zaoferować mu interakcję
- Nie pozwól mu witać gości kto wchodzi?
- Nie głaskaj go, gdy skacze, nawet jeśli jest to „przywitaj się”
- Nie patrz na niego, nie dotykaj go ani nie rozmawiaj z nim kiedy prosi o uwagę
- Nie pozwól mu wszędzie podążać za swoim panem dzięki w szczególności oznaczeniu „do koszyka”.