Śmierć zwierzaka to zawsze moment skrajnego smutku. Kury nie są wyjątkiem od reguły, a ich krótka oczekiwana długość życia tylko uwydatnia tę śmiertelność. Śmierć kury to bardzo ciężki czas, o którym prawdopodobnie nie pomyślałeś, kiedy przyniosłeś do domu swoje pierwsze zapiekanki. Pewnego dnia znikną. Nikt nie lubi o tym mówić, ale jest to coś, czego nie można zignorować. Jeśli masz kurczaki, bez wątpienia przywiązałeś się do nich i prędzej czy później będziesz musiał stawić czoła ich śmierci.
Życie z kurczakami
Kury przydomowe można adoptować z różnych powodów. Często jest to akt motywowany jajami, samowystarczalnością lub chęcią bycia odpowiedzialnym i bycia bliżej natury. Następnie, niezależnie od głównej motywacji, nadajemy im imiona, odkrywamy, że te gallinace są towarzyskie, czułe, zaradne i że każdy z nich ma własną osobowość.
Kurczaki odgrywają wtedy ważną rolę w naszym życiu. Każdego ranka wiemy, że musimy iść do kurnika, żeby wypuścić kurczaki. Pielęgnujemy je, spędzamy z nimi czas i nawiązujemy bliską więź.
Stają się nawet tematem rozmów, Twoi znajomi pytają Cię, jak sobie radzą, a Ty możesz nawet zaprzyjaźnić się przez nich, dzieląc się swoją pasją.
Jeśli na portalach społecznościowych pojawi się temat dotyczący kurczaków, z pewnością Cię o tym poinformujemy. Jeśli twój przyjaciel rozważa adopcję kurczaków, najpierw porozmawia z tobą, ponieważ wiesz lepiej niż ktokolwiek, jak satysfakcjonujące może być opiekowanie się inną żywą istotą. Jeśli masz dzieci, dorastają one w kontakcie z twoimi kurczakami, krótko mówiąc, stają się pełnoprawnymi członkami rodziny. Twoje kurczaki cię potrzebują, a ty ich potrzebujesz.
Reagowanie na śmierć kury
Niektórzy mogą nie zrozumieć twojego żalu, powiedzą ci, że to była „tylko” kura. Ale w porządku jest czuć się smutnym. Twój żal jest częścią żałoby. Dla ciebie to nie była „tylko” kura, znałeś ją, miała imię i była wyjątkowa w porównaniu ze wszystkimi innymi kurami na świecie. Znała cię, akceptowała, ufała i kochała na swój sposób.
Nie czuj się winny, nawet jeśli czujesz się odpowiedzialny. Powiedz sobie, że niestety jest to cykl życia, że bez względu na to, jak ciężko lub jak ciężko byś się podjął, pewnego dnia odeszłaby z tego świata.
Spróbuj, nawet jeśli jest to trudne, Zrób krok do tyłu. Pamiętaj, że Twoja kura, nieważne jak długo, ma przeżyła najlepsze życie, jakie może przeżyć kura. Każdego dnia dziobała, drapała ziemię, kąpała się w kurzu, wchodziła w interakcje z tobą i innymi kurami i kładła tyle, ile tylko mogła. Twoja kura mogła żyć pełnią życia i na pewno była szczęśliwsza u twego boku, niż mogłaby być inaczej.
Jak kurczaki radzą sobie ze śmiercią członka kurnika?
Jak wiele zwierząt, kiedy kura zbliża się do końca, ma tendencję do poszukaj spokojnego miejsca z dala od innych kur. Często odwiedzają go inni mieszkańcy kurnika, w pojedynkę lub w parach. To smutna i łaskawa chwila, kury skłaniają głowy, położyć na wysokości oczu umierającej kury. Cicho gruchają, wykonują powolne gesty, jakby się oddawały ich ostatnie hołdy dla bliźnich.
Niektórzy siedzą blisko, inni wracają, jakby mieli trudności z zaakceptowaniem zaklęcia, drapiąc ziemię tuż przed nią, jakby chcieli jej powiedzieć, że życie jeszcze się nie skończyło. Kury te mogą mieć trudności z pogodzeniem się ze śmiercią drugiej. A kura w żałobie unika interakcji z innymi i siedzi w kącie z napuchniętymi piórami.
W ciągu następnych dni po śmierci kury nierzadko jej bliscy opłakują stratę przyjaciela. Rechotanie z kurnika przy użyciu dźwięku, który wydaliby, gdyby w chwili wolności szukali zaginionego członka kurnika.
Może się zdarzyć, że kura, która była blisko zmarłego nagle umrze z nieznanych przyczyn. Jakby straciła radość życia.
Jednak po zawarciu pokoju większość kur odchodzi i nie zawraca. Kura umarła sama, tak jak chciała. Pozostali wrócili do swoich zajęć: grzebanie, drapanie, kąpiel w kurzu… Życie toczy się dalej.
Co zrobić, gdy moja kura nie żyje?
Możesz zakopać go w swoim ogrodzie, ale dowiedz się wcześniej, ponieważ nie jest to dozwolone we wszystkich gminach. Jeśli gleba jest gliniasta lub twoja kura padła na chorobę zakaźną, to również jest zabronione. Jeśli zakopanie jest dozwolone, pamiętaj, że dziura musi być głębsza niż 50 cm (a kura musi ważyć mniej niż 10 kg).
Możesz także pochowaj swoją kurę na cmentarzysku zwierząt, będzie miała stelę w jej imieniu i możesz przyjechać i ją zobaczyć.
Innym rozwiązaniem jest krematorium, możesz następnie zatrzymać prochy lub rozrzucić je w odpowiednim dla Ciebie miejscu.
Obchodzenie się z ciałem kury może być ponad siły, w takim przypadku możesz zadzwonić do weterynarza, który zajmie się wszystkim. Zabierze twoją kurę do krematorium lub do piwiarni.